ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Αγαπητές φίλες και φίλοι η Λέσχη Ανάγνωσης του Πολιτιστικού - Επιστημονικού Συλλόγου Χαλανδρίου "Αργώ" σας προσκαλεί τη Δευτέρα 12 Ιουνίου 2023, ώρα 20.00, σε συζήτηση για το μυθιστόρημα της βραβευμένης με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022, Annie Ernaux "Tα χρόνια", Αθήνα 2022, εκδ. Μεταίχμιο
Συμμετέχει η μεταφράστρια του βιβλίου Ρίτα Κολαϊτη
Τη συζήτηση θα προλογίσει και θα συντονίσει ο φιλόλογος Μποφυλάτος Σταύρος
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του συλλόγου μας (Σοφ. Βενιζέλου 20 και Καραολή & Δημητρίου, στο κέντρο του Χαλανδρίου).
Δηλώστε τη συμμετοχή σας στο e-mail: argohalandriou@yahoo.com
Βιογραφικό
Annie Ernaux (Ανί Ερνό, 1940) είναι μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες συγγραφείς της Γαλλίας. Έχει λάβει πλήθος διακρίσεων για το πλούσιο πεζογραφικό της έργο που αφορμάται από την προσωπική της εμπειρία, στο οποίο ξεχωριστή θέση έχει η αυτοβιογραφία της με τίτλο Τα χρόνια (2008). Μεταξύ άλλων τιμήθηκε με το βραβείο Μαργκερίτ Γιουρσενάρ για τη συνολική της συνεισφορά στα γράμματα, ενώ ήταν υποψήφια για το Man Booker International το 2019.
Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα βιβλία της Ο τόπος (2019), Μια γυναίκα (2020), Τα χρόνια (2021) και Το γεγονός (2022).,O νεαρός άνδρας (2022),Οι αναμνήσεις ενός κοριτσιού(2022), H ντροπή (2023),Το Πάθος (2023)
Το 2022 η Σουηδική Ακαδημία της απένειμε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα βιβλία της Ο τόπος (2019), Μια γυναίκα (2020), Τα χρόνια (2021) και Το γεγονός (2022).,O νεαρός άνδρας (2022),Οι αναμνήσεις ενός κοριτσιού(2022), H ντροπή (2023),Το Πάθος (2023)
Το 2022 η Σουηδική Ακαδημία της απένειμε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Μέσα από φωτογραφίες και σκόρπιες αναμνήσεις από γεγονότα, λέξεις και πράγματα, η Annie Ernaux μας συμπαρασύρει σε μια περιδιάβαση στη ζωή της, από τα πρώτα χρόνια μετά τον Πόλεμο, μέχρι και σήμερα. Βιβλία, τραγούδια, ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαφημίσεις και πρωτοσέλιδα δεκαετιών, σε αντίστιξη με προσωπικές συγκρούσεις και σημειώσεις. Τοπική διάλεκτος, λέξεις των καιρών, σλόγκαν, μάρκες και ονόματα για τα αντικείμενα που διαρκώς πληθαίνουν, εδώ αποκτούν φωνή. Η Ernaux κάνει το πέρασμα του χρόνου χειροπιαστό. Ο χρόνος ο ίδιος, ανένδοτος, αφηγείται το πέρασμά του, εξορίζοντας τους άλλους αφηγητές στην ανωνυμία. Ένα νέο είδος αυτοβιογραφίας ξεπροβάλλει, υποκειμενικό κι απρόσωπο, ιδιωτικό και συλλογικό ταυτόχρονα.
"Η ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός μικρού κοριτσιού με σκουρόχρωμο μπανιερό σε μια παραλία με βότσαλα. Στο βάθος, οι απόκρημνες ακτές. Κάθεται σ' έναν επίπεδο βράχο, τα σφριγηλά του πόδια είναι τεντωμένα μπροστά, γέρνει πίσω ακουμπώντας στους αγκώνες, έχει τα μάτια κλειστά, το κεφάλι ελαφρώς σκυμμένο, χαμογελάει. Η μια χοντρή καστανή πλεξούδα είναι ριγμένη μπροστά, η άλλη πίσω στην πλάτη. Όλα μαρτυρούν την επιθυμία του κοριτσιού να ποζάρει σαν τις σταρ στο Cinemonde ή τα μοντέλα στη διαφήμιση του αντιηλιακού Ambre Solaire, να ξεφύγει απ' το ταπεινωτικό και ασήμαντο κοριτσίστικο κορμί του. Οι μηροί, πιο ωχροί, όπως και τα μπράτσα, πάνω ψηλά, δείχνουν το περίγραμμα ενός φουστανιού, μαρτυρώντας έτσι πως, για τούτο το παιδί, οι διακοπές ή ένα απόγεμα στην ακροθαλασσιά είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Η παραλία είναι έρημη. Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας: Αύγουστος 1949, Σοτβίλ-σιρ-Μερ". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Η ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός μικρού κοριτσιού με σκουρόχρωμο μπανιερό σε μια παραλία με βότσαλα. Στο βάθος, οι απόκρημνες ακτές. Κάθεται σ' έναν επίπεδο βράχο, τα σφριγηλά του πόδια είναι τεντωμένα μπροστά, γέρνει πίσω ακουμπώντας στους αγκώνες, έχει τα μάτια κλειστά, το κεφάλι ελαφρώς σκυμμένο, χαμογελάει. Η μια χοντρή καστανή πλεξούδα είναι ριγμένη μπροστά, η άλλη πίσω στην πλάτη. Όλα μαρτυρούν την επιθυμία του κοριτσιού να ποζάρει σαν τις σταρ στο Cinemonde ή τα μοντέλα στη διαφήμιση του αντιηλιακού Ambre Solaire, να ξεφύγει απ' το ταπεινωτικό και ασήμαντο κοριτσίστικο κορμί του. Οι μηροί, πιο ωχροί, όπως και τα μπράτσα, πάνω ψηλά, δείχνουν το περίγραμμα ενός φουστανιού, μαρτυρώντας έτσι πως, για τούτο το παιδί, οι διακοπές ή ένα απόγεμα στην ακροθαλασσιά είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Η παραλία είναι έρημη. Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας: Αύγουστος 1949, Σοτβίλ-σιρ-Μερ". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΚΡΙΤΙΚΗ
«Τα Χρόνια, το κατά πολλούς πληρέστερο έργο της Ανί Ερνό, κι ένα από τα πιο επιδραστικά βιβλία που γράφτηκαν στα γαλλικά στον 21ο αιώνα, είναι μια Συλλογική Αυτοβιογραφία υψηλής στόχευσης. Παρά τον βαθιά στοχαστικό του χαρακτήρα, είναι ένα αμιγώς λογοτεχνικό έργο, με θαυμάσιες γλωσσικές και εκφραστικές αρετές, που μετέφερε με μαστοριά στη γλώσσα μας η Ρίτα Κολαΐτη. Ο επίλογος του Νίκου Μπακουνάκη είναι ιδιαίτερα καλογραμμένος και κατατοπιστικός και μας βοηθάει να εντάξουμε το έργο της Ερνό στη γαλλική γραμματολογία». (Κ.Β. Κατσουλάρης, bookpress.gr, 09/05/2022)
«Τα Χρόνια, το κατά πολλούς πληρέστερο έργο της Ανί Ερνό, κι ένα από τα πιο επιδραστικά βιβλία που γράφτηκαν στα γαλλικά στον 21ο αιώνα, είναι μια Συλλογική Αυτοβιογραφία υψηλής στόχευσης. Παρά τον βαθιά στοχαστικό του χαρακτήρα, είναι ένα αμιγώς λογοτεχνικό έργο, με θαυμάσιες γλωσσικές και εκφραστικές αρετές, που μετέφερε με μαστοριά στη γλώσσα μας η Ρίτα Κολαΐτη. Ο επίλογος του Νίκου Μπακουνάκη είναι ιδιαίτερα καλογραμμένος και κατατοπιστικός και μας βοηθάει να εντάξουμε το έργο της Ερνό στη γαλλική γραμματολογία». (Κ.Β. Κατσουλάρης, bookpress.gr, 09/05/2022)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου